Poznat i kao Srebrna planina, Kopaonik je najveći planinski masiv u Srbiji koji se pruža od severozapada ka jugoistoku dužinom od oko 75 km, dosežući u srednjem delu širinu od oko 40 km. Jedan njegov deo je zaštićena zona pod imenom Nacionalni park Kopaonik, u okviru koga postoji veći broj zaštićenih prirodnih celina, a na njemu se nalazi i najveći skijaški centar u Srbiji.
Njegov najviši vrh je Pančićev vrh sa 2.017 metara, na kome se nalazi mauzolej čuvenog srpskog prirodnjaka po kome je dobio ime. Ceo masiv je dobio naziv po velikom rudnom bogatstvu koje je na njemu eksploatisano još od srednjeg veka, a na njegovom širem prostoru je smešten čitav niz kulturno-istorijskih spomenika iz perioda od XII do XV veka.Zime su hladne sa snegom, a leta topla i sunčana. Sneg pada oko 159 dana u godini, od novembra do maja, a Kopaonik je zbog šetnji po prirodi ugodan i tokom leta i jeseni.

Zlatibor je planina u Srbiji koja se prostire na površini od oko 1000 km², dugačka je 30 km, a široka i do 15 km. Pruža se pravcem sjeverozapad-jugoistok. Najviši vrh je Tornik (1496 m). Danas je to jedan od važnih turističkih centara Srbije. S turizmom se na Zlatiboru počelo još 1893. godine, kada je tu boravio kralj Srbije Aleksandar I. Obrenović. On je dao da se u mestu Kulaševcu, na izvoru potoka Kulaševca, podigne fontana (česma) kao obilježje njegova boravka i znak zahvalnosti za toplu dobrodošlicu. Planinska lepotica u jugozapadnom dijelu Srbije bila je odredište dokonih i bogatih još od sredine sedamnaestog veka, mesto privremenog boravka onih koji su, prije svega, tragali za zdravljem, ali i za blagodetnim mirom zlatiborskih padina na kojima se oči odmaraju, a telo puni energijom. Zlatibor se nalazi u samom “središtu” Srbije. Rastojanje od ove planine do Beograda je 230 km, do Novog Sada 300 km.

Divčibare se nalaze u centralnom delu Maljena, 38 km južno od Valjeva, i poznato je planinsko-klimatsko turističko mesto. Divčibare leže na prosečnoj nadmorskoj visini od 980 – 1000 m. Predstavljaju 7 km dugačku i 3 km široku visoravan. Divčibare su najbliže planinsko turističko mesto Beogradu i gradovima Vojvodine. Do Divčibara se dolazi Iz pravca Beograda - Ibarskom magistralom preko Divaca i Mionice - 117 km. Na Divčibaru preovlađuje blaga umerno-kontinentalna klima, izobilje izvora, vodotoka i raznovrsnim biljnim i životinjskim svetom. Do Divčibara dopiru vazdušne struje sa Mediterana i sukobljavaju se sa vazdušnim strujama Karpata i Panonske nizije, čime se može objasniti prisustvo joda u vazduhu. U okolini se mogu obići: crkva Uspenje Bogorodice, manastir Pustinja i selo Brankovina.

Tara se nalazi u zapadnom delu Srbije i pripada unutrašnjem pojasu Dinarida i zauzima  površinu od 183 km2. Dužina Tare je je 50 km, a širina 22 km i ima prosečnu nadmorsku visinu od 1200 m. Najviši vrh je Kozji rid sa 1591 m. Pripada grupi podrinjskih planina a briga o najlepšoj planini Zapadne Srbije 1981 god. poverena je Javnom preduzeću Nacionalni park Tara. On pokriva površinu od 19200 hektara.Turistički razvijene oblasti na Tari su: Kaluđerske Bare, Mitrovac, Zaovine, Šljivovica i Predov krst. Na Tari je obeleženo 18 planinarskih staza sa ukupnom dužinom od 120km.Lov u Nacionalnom parku je dobro organizovan a u  šumama Tare ima oko 40 medveda, 300 divokoza, 320 srna i oko 40 divljih svinja. 
 

Stara planina je najveća planina u istočnoj Srbiji, visokoplaninski masiv koji se prostire kao prirodna granica prema Bugarskoj. Ona predstavlja prirodno bogatstvo izvanrednog značaja i u prvoj je kategoriji prirodnih bogatstava.Stara planina je skoro pet meseci godišnje pod snegom na visini između 1.100 i 1.900m.“Babin zub” (sa vrhom nadmorske visine 1.758 m) je jedan od najlepših krajolika Stare planine. Markantne stene Babinog zuba završavaju se jugozapadno od vrha Midžor (nadmorske visine 2.169 m), najvišeg vrha Stare planine i Srbije. Babin zub predstavlja zaštićeni prirodni rezervat. Sadržaj skijaškog centra “Babin zub” čine staze na lokacijama “Konjarnik”, “Sunčana dolina”, kao i “Markova livada”, koja je osvetljena i za noćno skijanje. Skijalište “Babin zub” poseduje četvorosednu žičaru “Konjarnik” sa pokretnom trakom za ukrcavanje skijaša, kapaciteta 1.500 skijaša na sat i ski lift ”sidro” “Sunčana dolina” kapaciteta 1.200 skijaša na sat, kao i jedan “baby” ski lift “Markova livada”.

Planina Zlatar (najvisi vrh Golo brdo 1.627 m), nalazi se između reka Lima, Uvca, Milesevke i Bistrice. Reka Lim i tri veštačka jezera Zlatarsko ,Sjeničko i Radoinjsko bogati su plemenitim vrstama riba ,pogodna za pecanje i vožnju čamcem .Zlatar pripada gupi Dinarskih planina ,koje se nastavljaju do mora .Na Zlataru se nalaze rudnici mrkog uglja i lignita .Planina Zlatar se svrstava u znacajne turisticke regije, bogate šumom i pašnjacima , u kojoj se mogu razvijati sportsko-rekreativni, izletnicki, zdravstveno-lecilisni, lovni, kongresni, ekskurzivni i turizam na selu . U zimskom periodu gostima je na raspolaganju ski-staza duzine 800 m, sa ski-liftom dužine 420 m .

Poznata je kako po lepoti prirode, tako i po pruzi uskog koloseka( 760 mm ), koja je povezivala Beograd sa Sarajevom, tj. Dubrovnikom. Udruženje Šarganska osmica pokrenulo je ideju o obnovi nekada popularne Šarganske osmice, koja gledana iz vazduha ima oblik broja osam. Obnovljenim delom pruge od železničke stanice u Mokroj Gori do obližnje stanice u Šargan – Vitasima danas saobraća turistička atrakcija, stari parni voz „Ćira“.

U Mokroj Gori se nalazi nekoliko desetina mineralnih izvora. Zbog činjenice da Mokra Gora leži na jednom od najvećih nalazišta niklom bogate rude u Evropi, većina izvora ima izrazito visok sadržaj rastvorenih jona. Nekoliko poznatijih izvora su lekoviti, ali jedan deo izvora je i toksičan. Najpoznatiji među lekovitim izvorima u Mokroj Gori nosi naziv „Bele vode“.
Klima je kontinentalno - planinska u obodnom delu i umereno kontinentalna u kotlinskom delu.